قبل از اینکه بخواهی در مورد من و زندگیم قضاوت کنی
کفشهای مرا بپوش و در راه من قدم بزن
از خیابان ها ، کوه ها و دشتهایی گذر کن که من کردم
اشک هایی را بریز که من ریختم
درد ها و خوشیهای مرا تجربه کن
سال هایی را بگذران که من گذراندم ....
روی سنگ هایی بلغز که من لغزیدم
دوباره و دوباره برپا خیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن
همان طور که من انجام دادم ....
بعد آن زمان می توانی در مورد من قضاوت کنی!!!